Ἴωνες φιλόσοφοι - Ξενοφάνης ὁ Κολοφώνιος
π. Δημητρίου Ν. Θεοδωροπούλου Εἶναι γνωστὸ ὅτι οἱ πολιτισμοὶ τῶν ἀνατολικῶν λαῶν προηγήθηκαν τοῦ ἑλληνικοῦ. Αὐτὸ κάνει πολλοὺς ㅡ ἀνατολιστὲς κυρίως φιλολόγους ㅡ νὰ βλέπουν καὶ τὶς ἀπαρχὲς τῆς φιλοσοφίας στοὺς λαοὺς αὐτούς. Ἀντίθετα, μετ' ἐμφάσεως ἄλλοι ὑποστηρίζουν ὅτι στοὺς ἀνατολικοὺς λαοὺς δὲν ὑπάρχει καθαρὴ φιλοσοφία, ἀλλὰ μᾶλλον συγκεχυμένες φιλοσοφικὲς καὶ θρησκευτικὲς ἰδέες. Οἱ Αἰγύπτιοι, γιὰ παράδειγμα, στὴν φιλοσοφικὴ σκέψη τῶν ὁποίων ἀπαντοῦν καὶ κάποιες ἰδιότυπες περὶ ἀθανασίας δοξασίες, ἦταν λαὸς περισσότερο πρακτικὸς παρὰ φιλόσοφος, ὅπως ἀναφέρει καὶ ὁ Πλάτων, ὁ ὁποῖος πολὺ σέβονταν τὸν πολιτισμὸ τῆς χώρας αὐτῆς ㅡ ὅλοι οἱ Ἕλληνες τὸν σέβονταν, μᾶλλον δὲ καὶ δέος ἔνιωθαν γι' αὐτόν, καθὼς ὑπῆρξε μεγαλειώδης, ἡ δὲ Αἴγυπτος πανάρχαια κοιτὶς πολιτισμοῦ. Πραγματιστικὸ ἐπίσης χαρακτῆρα εἶχε ἐν πολλοῖς καὶ ἡ κινεζικὴ φιλοσοφία. Ἀσχολοῦνταν περισσότερο μὲ θέματα κοινωνικῆς καὶ πολιτικῆς ἠθικῆς. Ὁ Κομφούκιος (6ος αἰ. π.Χ.), γιὰ τὸν ὁποῖον ἔχει λεχθεῖ ὅτι ἐπηρέασε τὴν κινεζ