Ἐν τῇ κλάσει τοῦ ἄρτου (Ὁμιλία Η΄ στὴν Θ. Λειτουργία)
Περιγραφὴ
Ὁλοκληρώνεται μὲ αὐτὴν τὴν ὁμιλία ἡ ἀναφορά μας στὸ «Περὶ Ἀζύμων» θέμα: ἂν θὰ πρέπει νὰ χρησιμοποιοῦμε ἔνζυμο ἤ ἄζυμο ἄρτο στὴν Θεία Εὐχαριστία.
Φάνηκε καθαρὰ ἀπὸ τὰ μέχρι στιγμῆς λεχθέντα ὅτι κατὰ τὸν μυστικὸ δεῖπνο ὁ Κύριος καὶ οἱ μαθητές του δὲν ἔφαγαν ἄζυμο ἄρτο.
Στὴν συνέχεια κάνουμε λόγο γιὰ τὴν φαινομενικὴ διαφωνία συνοπτικῶν εὐαγγελιστῶν καὶ Ἰωάννου.
Ἀκολούθως παραθέτουμε χωρία τῆς Κ.Δ. καὶ ἀποσπάσματα ἀπὸ ἔργα τῶν πατέρων τῆς Ἐκκλησίας μας ποὺ ἀποδεικνύουν ὅτι πάντα στὴν Ἐκκλησία χρησιμοποιοῦνταν ἔνζυμος ἄρτος κατὰ τὴν τέλεση τῆς Θείας Εὐχαριστίας.
Παρέκλιναν ἐξ ἀρχῆς οἱ πάσης φύσεως αἱρετικοὶ καὶ οἱ σχισματικοί.
Ἀπὸ τὸν 9ο αἰ. βαθμηδὸν εἰσήγαμε τὴν χρήση τῶν ἀζύμων καὶ ἡ Ρωμαιοκαθολικὴ Ἐκκλησία.
Ἔγιναν προσπάθειες νὰ μεταπεισθοῦν, ὅμως ἀπέβησαν ἄκαρπες.
Οἱ ἱεροὶ κανόνες ἄλλα κελεύουν, ὅμως στὴν δυτικὴ Ἐκκλησία αὐθεντία εἶναι μόνον ὁ Πάπας.
Συμπέρασμα. Ἡ χρήση ἐνζύμου ἄρτου στὴν Θεία Εὐχαριστία μαρτυρεῖται καὶ ἀπὸ τὴν παράδοση τῆς Ἐκκλησίας καὶ ἀπὸ τὰ βιβλία τῆς Καινῆς Διαθήκης καὶ ἀπὸ τοὺς Ἱεροὺς Κανόνες καὶ ἀπὸ τὴν πατερικὴ σοφία.
Μία μαρτυρία ὅμως θὰ ἦταν ἀρκετή: Ἡ ζωὴ τῆς Ἐκκλησίας ἐδῶ καὶ δύο χιλιάδες χρόνια.
Πῶς τελεῖ ἀπὸ τὴν ἐποχὴ τῶν ἀποστόλων μέχρι σήμερα τὴν Θεία Εὐχαριστία ἡ Ἐκκλησία;
Μὲ ἔνζυμο ἄρτο φυσικά.
Καὶ μέσα ἀπὸ αὐτὸν μᾶς ἀποκαλύπτει τὸν Χριστὸ καὶ τὴν ἀλήθειά του.
Διότι ὁ Χριστὸς ἀποκαλύπτεται καὶ γνωρίζεται·
Ἐν τῇ κλάσει τοῦ ἄρτου.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Τὰ ἄρθρα δὲν εἶναι πραγματεῖες, ὥστε νὰ ἐξαντλοῦν ἕνα θέμα. Περισσότερο προβληματισμοὺς εἰσάγουν καὶ ἀφορμὲς γιὰ σκέψη καὶ διάλογο. Γι' αὐτὸ καὶ τὰ καλοπροαίρετα σχόλια εἶναι εὐπρόσδεκτα ἐδῶ, μᾶλλον δὲ καὶ ἐπιθυμητά. Εὐπρόσδεκτες ἐπίσης εἶναι καὶ οἱ ἐρωτήσεις. Ὁ δὲ διάλογος ἐνθαρρύνεται ὅλως ἰδιαιτέρως .