Γιατί, πουλί μ', δὲν κελαηδεῖς!

 

...ἂς θυμηθοῦμε ὅσοι γνωρίζουμε, καὶ ἂς γνωρίσουμε ὅσοι δὲν ἔχουμε ξανακούσει·

Ἕνα ἀπὸ τὰ ὡραιότερα τραγούδια μὲ τὰ ὁποῖα ἡ Ρωμιοσύνη θρήνησε τὴν Ἅλωση τῆς Κωνσταντίνου Πόλεως, τῆς Νέας Ρώμης, τῆς Πόλεως τῶν Πόλεων, τῆς Βασιλευούσης.

Σήμερα εἶναι Δευτέρα 29 Μαΐου 2023.

Τότε ἦταν Τρίτη 29 Μαΐου 1453 (μὲ τὸ Ἰουλιανὸ ἡμερολόγιο βέβαια).

Τότε ἀποφάσισαν νὰ πεθάνουν γιὰ τὴν Πατρίδα, ὅλοι.

Κωνσταντῖνο λέγανε τὸν βασιλιά τους. Ἔμελλε νὰ εἶναι ὁ τελευταῖος.

Κωνσταντῖνο λέγαν καὶ τὸν πρῶτο.

Γράφτηκαν ἐκείνη τὴν ἡμέρα Νέες Θερμοπύλες.

Ἡ Πόλις ἑάλω!

Ἡ Νέα Ρώμη. Αὐτὴ ποὺ κτίστηκε ἀντὶ τῆς παλαιᾶς. Ἡ παλαιὰ ἐκείνη ἔγινε εἰκόνα τοῦ ἀρχαίου κόσμου. Αὐτὴ τύπος καὶ σύμβολον τοῦ νέου.

Μὴ πλανηθεῖ ποτὲ κανεὶς καὶ πεῖ "Δεύτερη Ρώμη". Δὲν εἶναι Δεύτερη. Εἶναι Νέα. Δεύτερη Ρώμη δὲν ὑπάρχει. Τὸ Δεύτερη μπορεῖ νὰ σημαίνει καὶ κάποιαν Τρίτη. Ὑπάρχει ἡ περὶ Τρίτης Ρώμης θεωρία, αἰῶνες τώρα. Πλάνη! Συμπλεγματικὴ ἀποθυμιά!

Ἡ Πόλις ἑάλω λοιπόν. Ἡ τοῦ Κωνσταντίνου Πόλις. Τῆς Παναγιᾶς ἡ Πόλις.

Πῶς παρεδόθη; Κύριος οἶδεν!

Οἱ αἰῶνες τὴν θρηνοῦν.

Γιατί, πουλί μ', δὲν κελαηδείς! 

Ἦχος πλ. α΄.

(Θρακιώτικο)

Γιατί, πουλί μ', δὲν κελαηδεῖς, πῶς κελαηδοῦσες πρῶτα;

Μά, πῶς μπορῶ, ὤ, μπορῶ νὰ κελαηδῶ!

Μὲ κόψαν τὰ φτερούδκια μου, μὲ 'πῆραν τὴ λαλιά μου!

Μᾶς πήρανε, ὤ, βρ' ἀμάν, τὴν Πόλη μας!

Μᾶς πήρανε τὴν Πόλη μας καὶ τὴν Ἁγια-Σοφιά μας!

Ἄχ, κλαίει πικρὰ ἡ Παναγιά!

Ἂς τὸ ἀκούσουμε σὲ μία ἀριστουργηματικὴ ἐκτέλεση.

Ἐνορχήστρωση τέλεια.

Ἐλεύθερη εἰσαγωγὴ μὲ κλαρίνο, ἐπίλεκτη.

Ἐνδιάμεσοι αὐτοσχεδιασμοὶ μὲ οὔτι καὶ πολίτικη λύρα περίτεχνοι, σεμνοπρεπεῖς καὶ εὐάρμοστοι.

Ὁ δὲ φερώνυμος τῆς ἀηδόνος ἀοιδὸς ὑπὲρ πᾶσαν ἑρμηνευτικῆς ἀρτιότητος περιγραφήν, ἀπαράμιλλος!

Αὐτὸς ὁ ἄνθρωπος δὲν θὰ μποροῦσε νὰ ἔχει ἄλλο ὄνομα.

Ἀηδονίδης, Χρόνης Ἀηδονίδης!

π. Δημήτριος Ν. Θεοδωρόπουλος

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ