Μὴ φοβᾶσαι!

 

π. Δημητρίου Ν. Θεοδωροπούλου

Μὴ φοβᾶσαι μ' αὐτὰ ποὺ βλέπεις κι αὐτὰ ποὺ ἀκοῦς (προπαντὸς τὰ δεύτερα)!

Φόβο ἔχουν ἐκεῖνοι ποὺ ὑποστηλώνουν τὴν ἐλπίδα τους στὶς δικές τους δυνάμεις καὶ μόνον. Ἐκεῖνοι γίνονται καὶ ἐπιθετικοί. Μὴ ξεχνᾶς ὅτι οἱ πάσης φύσεως τυραννίσκοι ὑπῆρξαν οἱ πιὸ δειλοὶ καὶ γεμάτοι φόβο ἄνθρωποι στὴν ἱστορία τῆς ἀνθρωπότητος.

Ὁ ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ στηρίζει τὶς ἐλπίδες του σ' Ἐκεῖνον· καὶ ἔτσι «βάλλει ἔξω τὸν φόβον».

Ὁ Χριστὸς ἔστειλε τοὺς ἀποστόλους γυμνοὺς στὸ ἔργο τους. Δὲν θὰ ἀποκτήσετε χρυσᾶ νομίσματα, τοὺς εἶπε, οὔτε ἀσημένια, οὔτε χάλκινα. Οὔτε κἂν σάκκο γιὰ νὰ ἀποθηκεύετε τὸ ψωμί σας δὲν θὰ ἔχετε μαζί· οὔτε δύο χιτῶνες, οὔτε ὑποδήματα, ἐκτὸς ἀπὸ τὰ πέδιλα ποὺ θὰ φορᾶτε, οὔτε καὶ ραβδὶ γιὰ τὸν δρόμο. Εἶναι περιττὰ γιὰ σᾶς αὐτὰ (Ματθ. ι΄ 9-10). Θὰ φροντίσω ἐγὼ γιὰ τὴν διατροφή σας καὶ γιὰ ὅλα τὰ ἄλλα. Οὔτε καὶ γιὰ τὸ τί θὰ πεῖτε (τί θὰ κηρύξετε) νὰ νοιάζεστε. Θὰ σᾶς δώσω ἐγὼ ἐν ἐκείνῃ τῇ ὥρᾳ στόμα καὶ σοφία τέτοια ποὺ θὰ εἶναι ἀδύνατον σὲ ὁποιονδήποτε νὰ ἀντιλέξει στοὺς λόγους σας καὶ νὰ ἀντισταθεῖ.

Ἦταν λίγοι, μόλις δώδεκα (ἕνδεκα γιὰ τὴν ἀκρίβεια, καθ' ὃ ὁ εἷς προδότης), ἀγράμματοι, ἀμαθεῖς, ἄσημοι, ἐν πολλοῖς δειλοί, καὶ γεμάτοι μὲ ἀμέτρητα ἐλαττώματα («μυρίων γέμοντες ἐλαττωμάτων»), ὅπως λέει ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος (Ὑπόμνημα εἰς τὸν ἅγιον Ματθαῖον τὸν Εὐαγγελιστήν, Ὁμιλία ΛΓ΄, PG 57, 388). Ὅμως γιγαντώθηκαν στὸ φρόνημα, ἔγιναν σιδηροῖ καὶ ἀδαμάντινοι, νίκησαν τὸν κόσμο, κι ἂς ἦταν ἡ οἰκουμένη γεμάτη λύκους. 

Μὲ ποιά δύναμη; Μὲ ἐκείνην τοῦ ἀποστείλαντος αὐτούς. Ἐκείνου ποὺ τοὺς εἶπε νὰ παραμείνουν πρόβατα ἐν μέσῳ τῶν λύκων. Διότι ἔτσι αὐτὸς δείχνει τὴν δύναμή του. Ἔτσι κάνει τὰ πρόβατα νὰ ὑπερισχύουν ἐν τέλει ἔναντι τῶν λύκων· κι ἂς φαίνονται τόσο ἀπροστάτευτα καὶ ἀφύλακτα. Δέχονται ἀμέτρητα δήγματα (δαγκωματιές), ὅμως ὄχι μόνον δὲν χάνονται, ἀλλὰ καὶ τοὺς λύκους μεταβάλλουν. Καὶ αὐτὸ εἶναι πολὺ πιὸ ἀξιοθαύμαστο καὶ ἀπείρως σπουδαιότερο ἀπὸ τὸ νὰ φονεύσεις· ἡ μεταστροφὴ δηλαδὴ τῆς γνώμης καὶ ἡ μεταβολὴ τῆς διανοίας, ὅπως καὶ πάλι σημειώνει ὁ χρυσοῦς τὴν γλῶτταν Ἰωάννης.

Φαντάζει ἐξωπραγματικὴ ἡ ἀλήθεια αὐτὴ σήμερα. Ὅμως εἶναι ἡ μόνη. Δὲν εἴμαστε λύκοι, εἴμαστε πρόβατα. Δὲν ἔχουμε νὰ ἀντιπαραθέσουμε πυραυλικὰ συστήματα, Tomahawk cruise, βόμβες καὶ πυρηνικά. Τὸν σταυρὸ τοῦ Κυρίου κρατοῦμε. Σ' αὐτὸν ἐλπίζουμε καὶ μ' αὐτὸν ὡς ὅπλο παλεύουμε. 

Γιὰ κάποιους ἴσως εἶναι μωρία ὁ σταυρός, γιὰ μᾶς ὅμως Θεοῦ δύναμις καὶ σοφία. Διότι «τὸ μωρὸν τοῦ Θεοῦ σοφώτερον τῶν ἀνθρώπων ἐστί, καὶ τὸ ἀσθενὲς τοῦ Θεοῦ ἰσχυρότερον τῶν ἀνθρώπων ἐστὶ» (Α΄ Κορ. α΄ 25· βλ. ὁλόκληρη τὴν συνάφεια).

«Οὗτοι ἐν ἅρμασι καὶ οὗτοι ἐν ἵπποις, ἡμεῖς δὲ ἐν ὀνόματι Κυρίου Θεοῦ ἡμῶν μεγαλυνθησόμεθα», ψαλμωδεῖ ὁ οὐρανοφοίτης Δαυΐδ· ἄλλοι ἔρχονται ἐναντίον μας μὲ ἅρματα καὶ ἄλλοι μὲ φοβερὸ ἱππικὸ δηλαδή· ἐμεῖς ὅμως θὰ θριαμβεύσουμε ἐπικαλούμενοι τὸ ὄνομα τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ μας· μὲ τὴν δική του δύναμη θὰ ἀναδειχθοῦμε ἔνδοξοι καὶ μεγάλοι (Ψαλμ. ιθ΄ 8).

Ὅσο θὰ παραμένουμε πρόβατα, θὰ νικοῦμε, ἔστω κι ἂν περικυκλωθοῦμε ἀπὸ ἀμέτρητους λύκους. Ἂν ὅμως θελήσουμε νὰ γίνουμε λύκοι, θὰ νικηθοῦμε, διότι δὲν θὰ ἔχουμε τὴν βοήθεια τοῦ Θεοῦ. Ὁ Θεὸς ἐγκαταλείπει τοὺς λύκους. 

Δὲν εἶναι ποιμὴν λύκων, ἀλλὰ προβάτων.

Μεῖνε στὸ πλευρὸ τοῦ ἐσφαγμένου ἀρνίου λοιπόν, καὶ μὴ φοβοῦ!

Μόνον πίστευε!

Καὶ μὴν ἀκολουθεῖς ἐκείνους ποὺ κάνουν ντόρο (στὸ διαδίκτυο κυρίως· γέμισε μὲ δαύτους!) Παιχνίδι ἐντυπώσεων παίζουν. Σπείρουν τὸν φόβο, εἴτε ἀπὸ τρομολαγνεία, εἴτε διότι βγάζουν καὶ χρήματα, κάποιοι ἀπὸ αὐτούς. 

Ὁ φόβος πουλάει σήμερα!

Μὴν ἀγοράζεις! Μὴν τσιμπᾶς! Μὴν ἀκολουθεῖς! 

Μὴ φοβᾶσαι!

Μόνον πίστευε!