Τίποτε δὲν μπορεῖ νὰ θίξει τὴν θεοπνευστία τῆς Γραφῆς (Ὁμιλία Γ΄ στὴν Καινὴ Διαθήκη)

 π. Δημητρίου Ν. Θεοδωροπούλου

Διάγραμμα ὁμιλίας

Οἱ γενεαλογίες τοῦ Χριστοῦ στὰ εὐαγγέλια τοῦ Ματθαίου καὶ τοῦ Λουκᾶ δὲν εἶναι οὔτε πλήρεις οὔτε ἀκριβεῖς.

Ἀπὸ τὸν κατάλογο τοῦ Ματθαίου λείπουν 3 βασιλεῖς.

Ὁ κατάλογος τοῦ Λουκᾶ φαίνεται πληρέστερος. Τὰ ὀνόματα ποὺ ἀναφέρει, εἶναι αὐτὰ τοῦ βιβλίου τῆς Γενέσεως. Ὅμως καὶ ὁ κατάλογος τῆς Γενέσεως δὲν φαίνεται νὰ εἶναι πλήρης καὶ ἀκριβής, κατὰ τὴν ἀνθρώπινη λογικὴ τοὐλάχιστον.

Τότε οἱ γενεαλογίες διατηροῦνταν ἀπὸ μνήμης. Δὲν ὑπῆρχε γραφή. Ἀλλὰ καὶ ὅταν αὐτὴ ἐφευρέθηκε (Σουμέριοι, Μεσοποταμία, 3200-3100 π.Χ.), ἦταν λίγοι ἐκεῖνοι ποὺ ἤξεραν νὰ γράφουν καὶ νὰ διαβάζουν. Γι’ αὐτό, πολλὰ ὀνόματα καὶ χρονολογίες ξεχάσθηκαν ἢ καὶ χάθηκαν.

Ὅμως καὶ αὐτὰ ποὺ ἔχουμε στὴν διάθεσή μας, ἀρκοῦν, διασταυρούμενα καὶ μὲ τὰ ἀρχαιολογικὰ εὑρήματα, νὰ μᾶς διαβεβαιώσουν περὶ τῆς μεσσιανικῆς ταυτότητος τοῦ Κυρίου.

Ὅλα τὰ ἄλλα εἶναι λεπτομέρειες· μὲ τὶς ὁποῖες ὅσοι ἀσχολοῦνται, καλὰ κάνουν, ἀρκεῖ νὰ ἐκκινοῦν ἀπὸ καλοπροαίρετες βάσεις.

Διότι τρεῖς τρόποι προσέγγισης τῆς Γραφῆς ὑπάρχουν:

1. Νὰ ψάχνει (ψαρεύει) κανεὶς γιὰ λάθη καὶ ἀντιφάσεις (ἐδῶ ἰσχύει αὐτὸ ποὺ λένε «σοῦ δείχνουν τὸ φεγγάρι, κι ἐσὺ κοιτᾶς τὸ δάχτυλο!»).

2. Νὰ προσεγγίζει μὲ διάθεση οὐδέτερη.

3. Νὰ μελετᾶ μὲ πίστη, ἔχοντας ὡς ὁδηγὸ τὴν Ἐκκλησία.

Ἀξίζει νὰ γινόμαστε μηρυκαστικὰ γιὰ ἐκεῖνα ποὺ δὲν κατανοοῦμε (νὰ τὰ κρατοῦμε μέσα μας περιμένοντας τὴν ἀπάντηση). Ἂς μὴν τὰ ἀπορρίπτουμε!

Παραδείγματα.

Οἱ διαφορὲς στὰ ἱερὰ κείμενα δὲν μποροῦν νὰ θίξουν τὴν θεοπνευστία τῆς Γραφῆς.

Ἡ θεοπνευστία δὲν ἀφορᾶ στὸ γράμμα, ἀλλὰ στὸ πνεῦμα.

Τὸ θεόπνευστο δὲν εἶναι κατ’ ἀνάγκην καὶ ἀλάθητο.

Παραδείγματα.

Βάση τῆς πίστεώς μας δὲν εἶναι ἡ Γραφή, ἀλλὰ ἡ Ἐκκλησία. Αὐτὴ εἶναι «στῦλος καὶ ἑδραίωμα τῆς ἀληθείας» (Α΄ Τιμ. γ΄15).

Ἔτσι νὰ προσεγγίζουμε τὴν Γραφή. Πίσω ἀπὸ αὐτὰ ποὺ δὲν κατανοοῦμε, ἴσως νὰ κρύβεται κάτι βαθύτερο.

Ἀπορία: Γιατί δὲν γενεαλογεῖται ἡ Παναγία, ἀλλὰ ὁ Ἰωσήφ;

Ἢ μήπως μὲ ἕνα μυστικὸ τρόπο τὴν γενεαλογεῖ τελικὰ ὁ Ματθαῖος;